Taş olsam Uhut yamaçlarında,
Rüzgar okşasa saçlarımı,
Her zerremi kefen gibi sararken
Bir yosun, yalnızlığımla.
Gül olsam Nebi’nin bahçesinde,
Sevda açsam sabah rüzgarında,
Ama dikenlerim var,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta