Aşk-ı Dergâh Şiiri - Huriye Erdugan

Ey sükûttan pay bırakmış yar, şu gökler ahlanır
Hep kokundan esse rüzgâr bil ki dil eyvâhlanır

Bir gülüşten düşte gör sen, öğrenirsin sıratı
Yerle yeksan olsa gözler, sevdadan çarmıhlanır

Biz kederden solmayız hiç, dertle hemhal bahtımız
Sabrımız her dem nişandır, hep hayır nikâhlanır

Şerbetinden aşkı içmiş, sen kokarken bir zaman
Son nefeslik bir bakıştan ilk ölüm siftahlanır

Halde hal yok, gözde fer yok, tende can yok söylesen
Gözlerimden göçse yağmur kirpiğim ferahlanır

Aşk İlah’tan lütf-u haldir “Ey Gönül” der susarım
Sırra mazhar olduğundan aşka hep dergâhlanır

Bir mukadder çizginin buymuş meğer son firâkı
Hilkatinden aşkı soysan sanma Ferhat şahlanır

Huriye ERDUGAN

Aruz Vezni : Fâ'ilâtün / fâ'ilâtün / fâ'ilâtün / fâ'ilün
_ . _ _ / _ . _ _ / _ . _ _ / _ . _