Yetişiyor gülşende nazlı güzin gülnihal
Vurulur onu gören kalmaz içte derman hal!
Her ferda da açılır etrafı sarar gülgün,
Neşeyle öter bülbül, hayale dalar her gün! .
İçi feleh bulmanın hasretiyle burkulur,
Döner pervane olur, döne döne yorulur.
Figanın en zirvesi gülün ruhunu deler.
Onun tatlı aşkına neler vermez ki neler! .
12.2.1981-Ankara
Kayıt Tarihi : 3.9.2006 14:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!