yalnızlığın en zengini1957
yollarıma gölgeler düştüğünde anladım
bir günün daha yok olup gittiğini
karanlıklarımda mum yoktu yalnızdım
korkularım bile korkardı düşlerimden
sabahlar umut değildi hayallerime
yalnızlığımla düşecektim yollara
doğduğum şehir ardımda kaldı çok uzakta
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta