yalnızlığın en zengini1957
yollarıma gölgeler düştüğünde anladım
bir günün daha yok olup gittiğini
karanlıklarımda mum yoktu yalnızdım
korkularım bile korkardı düşlerimden
sabahlar umut değildi hayallerime
yalnızlığımla düşecektim yollara
doğduğum şehir ardımda kaldı çok uzakta
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta