2
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
Devamını Oku
Ve gökyüzünü
unuttu diye maviliğini dumanlar arasında
ve bulutları, o paçavralar içindeki sığıntıları
tutuşturacağım en son aşkımla,
"Burası dünya, gönüllere samimiyet gerek azizim..."
Yoksa bir kandırmaca...
Sürekli kılıktan kılığa girme hali..
Riyanın, kendini inkarın yurdu olur dünya...
"Ruhun teni..."
Sanırım şiirin odak yeri...
O tenin "firavuna" dönmemesi, bizi esir etmemesi temenni...
Elbet kendine dönmekle, kendine güvenmekle,...
Çabayla, içtenlikle...
"İki hayatı da" anlamlı kılabilir insan...
Manevi iklimimizin sade, şeffaf ve samimi yanını işliyor sanki şiir...
Tebrikler Engin Bey....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta