Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
"Burası dünya, gönüllere samimiyet gerek azizim..."
Yoksa bir kandırmaca...
Sürekli kılıktan kılığa girme hali..
Riyanın, kendini inkarın yurdu olur dünya...
"Ruhun teni..."
Sanırım şiirin odak yeri...
O tenin "firavuna" dönmemesi, bizi esir etmemesi temenni...
Elbet kendine dönmekle, kendine güvenmekle,...
Çabayla, içtenlikle...
"İki hayatı da" anlamlı kılabilir insan...
Manevi iklimimizin sade, şeffaf ve samimi yanını işliyor sanki şiir...
Tebrikler Engin Bey....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta