Aşk-ı Beyza Şiiri - Celalettin Koz

Bir umut,bir huzur bir de inşirah
Sen ol dersin olur oldur İnşallah.
Senin isminledir Senledir refah
Biz biçareleri güldür İnşallah.

Kendim bilirim ben ne halde kendim
Daha gönülden terk,tek dilde kendim.
Köksüz bir ağacın toy dalda kendim
Kendim kendimle el kendi kendime.

Yaşamak üç hece ölmekse iki
Ağlamakla başlar hayat takvimi.
Bir kuyudur dünya görünmez dibi
Görünen faniyim kendi kendime.

Ağlasam duyulur,susarsam çığlık.
Ve acı,ızdırap bir de hıçkırık.
Gönül toprağımda huzurda kıtlık
Can canana gurbet kendi kendime.

Bizi arama sen bulamazsın yar.
Canan şehirlidir gönlümüz seyyar.
Aşkına misafir diline diyar
Yar yara.Yar! Yara kendi kendime.