Aşk-ı Beká (nazire) Şiiri - İsmet Bozkurt

Sana geldim sana
Koydum heybeme bütün can kırıklarımı
Sen de bilirsin ki gidişim ölüm olur
Nasıl bırakırım yüreğimdeki tek varımı
Biter mi sandın, bitti mi sandın
Bilir misin içimde yaşayan canımdan öte cansın
Bu vurguna, bu ateşe can nasıl dayansın

Bitti mi söyle
Biter mi böyle
Yaranı tenime mühür yaptım
Yıkık dökük yüreğim can çekişirken
Bir saniyem mutlu geçer mi öyle

Sana geldim can özüm
Sana geldim son sözüm
Kahve gözlüm
Seninle kurduğum hayaller
Ölmeden söner mi söyle
İşte geldim sonsuzum
Ay yüzlüm sana geldim.

Gitmez oldu ruhumu saran hasret dumanı
Kaldır artık aklımdaki vasıfsız gümanı
Yakma artık..
Yakma canımı
Koy kınına dil hançeri denen katili
Gör içimde alev alev yananı

Semalarımda artık güvercinler uçmaz oldu
Saman saçlarını alev aldı
İçimde kırık bir kanat
Bir de yarım tebessümün kaldı
Gözlerimde çeyrek dilimlik düş uykusu
Yastığımda saçlarının kokusu kaldı
Dilsiz’in son çığlığı
Papatya parkına mezar oldu.

Bir sikke etmez canım
İstersen sat, istersen at
İstersen göm beni,
Yüzüme toprak at.
Sana geldim deli kızım
Sana geldim.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)