Yine bir başına, yine kimsesiz ve yalnız,
Başbaşa bırakıp hayallerinle, gitti kendi gerçekliğine,
Kundağındaki bebeğin cami avlusuna terkedilmesi gibi,
Ağladın ne fayda kimse görmedi gözyaşlarını,
Kapandı birden zahirle olan bağın,
Çarptı ardından bakarken nemli göz kapakların...
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta