Aşk-ı Bahar. Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Bir bahar'ı Aşk-ı, sineme açtı,
Konduğu çiçek, Rüzgâra kaçtı,
Terk-i eylemeye, Ne gerek vardı,
Sinemdeki Aşk, Başka baharlara kaldı,

Kara kışın ayazı, Hep baharlarda esiyor artık,
Rüzgâr fırtına ve lodos, Neden dinmiyor artık,
Sinemdeki acı keder gözyaşı, Niçin bitmiyor artık,
Kaç bahar geldi geçti üstünden, Sayısı bilinmiyor artık,

Bu gece yine düştü düşüme,
Yüzünde neden sisli bir duman?
Sırlı perdeli, gizli bir yerlerde anlaşılan,
Sanki! Haber gelecek bugün yarın ondan,

Merak ettim, Neden perdeli çekildi ki?
Hâlbuki baharım tam önümdeydi,
Yüreğim çarpıntından durmak üzereydi,
Sanki! bir şeyler söyleyecekti rüyam bitti.

Bir dost gördüm Adem-i şairlerden,
Gel beraber bulalım soralım dedi,
Umut verdi bana, baharımı ümitlendirdi,
Ne yapacağımı bilemedim sevincimden,

Aşkı Baharım ve ben oradaydım,
Düşümde gördüğüm o gizli yerdeydim,
Selam ve esenlikler size Samatyalım,
Aşkımı görürseniz ben buradayım.
/