Bir gün kalp kapım araladı,uzun zaman beklediğim hayal kurduğum insan artık hayatımda olacaktı, misafir gibi değil de ruhumun sahibi gibi ağırladım.
Onunla paylaştım tek yüreğimi bütün değerlerimi, ona ömrümü bağışladım hiçbir güzelliğini esirgemedim, bunları yaptığıma pişman değilim ama çok geç fark ettim ki, bu zamanki aşklar hüzün gibiymiş, ancak ağlayarak yaşanılırmış...
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta