Bir gün kalp kapım araladı,uzun zaman beklediğim hayal kurduğum insan artık hayatımda olacaktı, misafir gibi değil de ruhumun sahibi gibi ağırladım.
Onunla paylaştım tek yüreğimi bütün değerlerimi, ona ömrümü bağışladım hiçbir güzelliğini esirgemedim, bunları yaptığıma pişman değilim ama çok geç fark ettim ki, bu zamanki aşklar hüzün gibiymiş, ancak ağlayarak yaşanılırmış...
Kayıt Tarihi : 11.1.2022 08:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!