sızılı bir şiirdi hayatı
dokunsalar ağlayacaktı
dokundu ona gitmeler..
ağladı...
kapıldı ilk cemreye
sevmenin netameli aylarındaydı
sarıydı hüznü buğday başaklarında
iki gözlü bir kahır mevsiminde gitti.
gitti onunla rüzgarlar...
aşikardı...
boynunu eğecekti ondan sonra güller...
eğilecekti...
sonra o atlasını kuşanıp
ince bir zamana büründü
ayrılık ikilemlerinde
iklimsiz üşüdü düştü yollara
ah iki gözü kırık evler
nasır tutmaz bu yaramı
bu asırdan sonra...
sonra gelişi bahar kokusu
rüzgar şarkısı
aşk acısı
hasatsız
hurmasız..
sonra gidişi yakamoz
gidişi ateş
gidişi mevsimsiz
düşsüz
d
ü
ş
m
ü
ş
aşk'a...
Kayıt Tarihi : 14.9.2014 13:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emin Özcan 1](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/14/ask-huznu-kirintilar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!