Aşk Hikayesi Şiiri - İlhan Seyfi Türker

Bugün yine isyanlardayım
halim berbat mı berbat.
Sanki hangi gün iyi olduki,
niyemi?
Sen yanımda yoksunki.

Seni ilk gördüğüm günü hatırlıyorum
Koridordaki sesini hala duyuyorum,
bir kış günü tanıştık
kışa doğru ayrıldık.

O günü hiç unutmam
hani beraberce Meram'a gitmiştik.
Ne sen beni tanıyordun
ne de ben seni,
öyle güzel eğlenmiştik.

Senin yanındayken günlerim
öyle güzel geçerdi ki,
hayatı başka gözle görürdüm
kömür gözlerinde.
Ellerin ellerin en güzeli
dudakların yağmurlu topraklar gibi ıslak.
Benimse tüm organlarım
senin yanında mesut,
senin yanında bahtiyar.

Kalbim bile başka çarpardı sen varken,
konuştukça ağzından bal akardı,
benimse dudaklarım tutsak.

Ne diye ayrıldık? durup dururken,
Bilmiyorum ben mi hata yaptım seni sevmekle
ya da sen mi şımardın çok sevilmekten.
Ben hazırken senin için can vermeye,
sen müsvette gibi buruşturup attın.

İsteseydin kalbimi verirdim parçala diye,
bin yerimden vursaydın beni
unuttum seni deseydin de keşke,
ben evleniyorum herkes kendi yoluna
deseydin de keşke,
'zaten hiç sevmedim' demeseydin.
Ama ben öyle sevmişim ki seni,
bu sözlerine rağmen hala senden kopamadım,
umut kesmedim.
Her sabah bir başka kalktım yataktan
Bu gün mutlaka arar diye,
ama nerde....!

Derken nişan var dediler,
yine üzülmedim, ümit kesmedim
ne yapayım inanmıştım seviyorum demene.
Söyle be elin kadını
sen bunlara değermisin.
Ne dedinde yapmadım
bir dediğini iki ettimmi
kalbini incittimi söyle.
Ne istiyordun benden
hayatımı alt üst ettin.
Sevgim kalmadı insanlara,
öyle şeyler yaptım ki acımasız
dostlarım bile terkettiler birer birer.

Ama şu anda herşeyim bitti
Kayboldum, tamamiyle eridim,
yokoldum.
Seni de kalbimin en derin yerine gömdüm.
Ebediyete kadar oradasın.
Seni oradan çıkartmayacağım ki,
beraber ölüp, beraber gömülüp,
beraber karışacağız ruhlar alemine
çünkü seni hala seviyorum.
o yüzden şu an bile ölmeye hazırım,
sen beni hiç sevmesende...