Aşk Hikayesi Şiiri - Sibel Gökmen Katrancı

AŞK HİKAYESİ

gülüm bügün senin günün anlam kazandı
bahçemi senin adını taşıyan güzelliklerle donattım çiçek açtı
herşey bak seninle anlam kazandı
buralarda herkez seni soruyor bana
tanımıyorlar aslında seni biliyorum ama ben gibi yaşıyorlar
her sokak başına seni andıran resimler çizdim görüyorlar
bahçenin duvarında sana dair şiir yazmıştım okuyorlar
yani bu kasabada herşey benim için seninle anlam kazanıyor
ve gelegin günü bekliyorum merak etme küpeliyede iyi bakıyorum
suyunu zamanında veriyorum ama arasıra yaprak döküyor
yokluğundan oda aldı nasibini bugünlerde döker gene yapraklarını
her senenin bu günlerinde hep böyle yapıyor
ahh gülüm ahh biliyormusun bende hala alışamadım
kabüllenemedim bir kör kurşunun bize ettigini
kulaklarım hala o sesi duyuyor selanın verildigi anı
benim yerle bir olduğum paramparça olduğum zamanı
hala çığlıklar atıyorum sessiz sessiz ağlıyorum
çünkü burda hala kimse daha fazla bilmiyor seni
bende bilmiyorum bu sebeten onlarla yaşıyorum seni
onlar benim bildigimi deyil ben onların bildigi ile yaşıyorum seni
ve hepte öyle kalacaksın birgün dönecekmişsin gibi
taaki bende kör bir kurşuna dekgelenedek
taaki ölüm beni bulana dek