Uykularımı geceye sattım. Korkunç karanlık, dipsiz kuyumda benim tek yoldaşım. Gönlüm sükût, konuşmaya küsmüş dilim sessiz. Ömrüm su, karanlıklar içinde yolu belirsiz. Yokum yokluğum hiçlik, ruhum korkak, aklım bulanık düşüncelere gebe. Kalabalığın içinde aradığım tenhalar, köşe bucakta kalmış. Aşk, hiç olmamışlarda "mış" gibi kucaklarda, sahtelikler içinde kılık değiştirmiş. Bütün yüzler yabancılaşmış kendi aynasında.
~oya erzurumlu~
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta