Aşk Hazinesi Şiiri - Ahmet Kemal

AŞK HAZİNESİ

Işıksız bir yerdir yaşadığımız
Gözlerin delerken karanlığı
Bulunmaz bir hazinedir aşk
Yalnızlıklar biter yeniden

Bütünleşmek hevesiyle birleşen kalp
Sevgiye ve ölüme kucak açmakta
Ekle beni senin coğrafyana
Bir öteye koşmaktayım bir beriye

Aşk kuşkularla kuşatılmıştır
Dallara konmuş kuşlar
Ötüşür neşeyle ve aşkla
Sen bu işe bir anlam veremezsin

Bu aşk yolunda bir ileri bir geri
Yasak bölgeye girmekten korkar
Sonra vazgeçip geriye döner
Az kaldı aşk beni terk eder

Neler söyler kim bilir senin susman
Ne türlü yorumlasam çaresiz
Bir duygudan başka duyguya varır
Kendimle kardeş gölgem