Bitmez yaralar gül teninde
aşk yakar kendi mezhebinde
birleşmek gönül ehliyle
fazilettir aşk hasret ikliminde
...
ölü toprağa gül ekilince
eksilmez yaralar yeşerince
meftun oldum bir çift göze
gönlüm durgun ıslah ilinde
Yanar sevgiliye küllenmezde
sızlar sevgiliye söylemezde
bir bakış ile firar edince
ne kül kalır ne söz bende
Kayıt Tarihi : 27.2.2015 16:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!