Aşk Hanem Şiiri - Ayşegül Kahraman

Aşk hanem!
Hayatıma aldığım en güzel misafirim.
Kalıcı olasın diye
Allaha her gece her an yalvardığım,
Kokunla cennete ulaştığım ,
Sevginle yaşamayı,
tekrar tekrar öğrendiğim.
Kördüğümüm,
attığın düğümlerle
gözlerime perde indirenim,
Ellerinin sıcaklığı ile
kelepçelere vurulduğum Yârîm!

Öncesinde yok oluşum,
sonrasında varlığımı kalbinde bildiğim
Eyyy....Yârîm deyip
göğüs kafesinde tutsak kaldığım
Gözlerinin derûrûnda zikre durduğum.
Ebediyetime yolum, kalp imtihanım,
Ahir ömrüme gülüşüyle doğan güneşim.
Başıma sardığım derdim, sızım,
yokluğuyla çektiğim azabım...

Izdıraplı gecelerime
aşkını bulayan Ay ışığım.
Kalbimden katar katar geçen
sevda yüklü kervanım,
Aşk hazinelerini yaralı gönlüme verenim.
Kaybettiğimi sandığım anda,
bulduğum alın yazım;
Geçmişimi dağıtan,dünümü savurup atanım.
Nefesini ensemde,
buram buram hissettiğim...

Eyy Yârrr!! soframdaki aşım,
içtiğim suyun lezzeti..
Umudumun ekmeği,
Alnındaki terde
tuz olup kaybolmak istediğim.
Dokunduğu güllere çiçek açtıran,
dikenlerini sıyıran ,
Gönül bahçemi şenlendiren Yârîm!
Açmamış çiçeklerime,
gülüşüyle bahar ezgileri estirenim..

Dualarımın karşılığı beklediğim,
yılların sabır mükafatı..
Binlerce Hamd ettiğim
Rabbimin armağanı,
Emrine amade yüreğimle,
Haktan sonra iman ettiğim Yârîm.
Aşkına şikayetsiz itaat ettiğim...
Son nefesimi kollarında vermek için,
el açtığım vazgeçilmezim..