Aşk Hamalı Şiiri - Nuran Baydar

Bir sözcük yükleniyor omuzlarıma..
Adım adım biçare taşıyorum..
Dervişlik aleminde nefes bulmaya
Hamal olmakla başlıyorum..
Ne bir yol var önümde, ne bir seyyah..
Külü yok, dumanı yok sadece yanıyorum..
Kalıbıma sığmıyor kaynar laflar,
Damla damla yüreğimden taşıyorum..

Bir anda sönüyor tüm yıldızlar, karanlıkta korkuyorum,
Yalnızlığımın içinde bir soluk, bir iz arıyorum.
Her adımda biraz daha kayıp...
Bir nehir gibi akarken içimde debdebe,
Yavaşça kuruyor dudaklarımda sevda kelimeleri.

Gözlerimdeki gölgeler büyüyor,
Bir ağaç misali köklenmek için toprağa,
Sonsuzluk, bir çukur gibi içine çekiyor,
Yaralı kalbimi, bir kayanın keskin kenarında bırakıyor.

Beyhude bir çabada savrulup duruyorum.
Sözcükler, birer kurşun gibi içimi delip geçiyor
Kelimeler eksik, ruhumda boşluklar;
Bir yudum suya hasret, kurumamış bir kaynak bulamıyorum.