Aşk Güvercini Şiiri - İsa İnce

Aldım gözlerinin kahvesinden bir yudum
Yarım kalan anılardan sonra uyudum
Uyurken görmediysem seni zorda uykum
Ayıkken gör beni, uyurken zordur

Bir yalan olasamda doğruymuşum gibi konuş
Masallarda yaşıyalım, degişmesin sonuç
Aşkla bakmıyorsam eğer zamanla unut
Zamanla unutamıyorsan, zamanı unut

Keder kapımda nöbette gitmeni bekliyor
Ben aşktan, aşkta benden gitmiyor
Sen varken mutlulukta kimmiş?
Olmadığın her sokak acıdan ağlıyor

Bahçelerimizde tonlarca gül kurusu
Bi kere gül, tonlarca gül kurusun
Cehennem yokluğunun fragmanı gibi
Varlığın cennetin ilk gösterimi olsun

İstemiyosan bi dakka olsun düşünme
Sevemiyorsan bi dakka olsun düşünmem
Ölürken sevemem seni, severken ölürüm
Nasıl severim, sen severken ölümü

Soğuk sabahları anlat bana, güzel mi?
Ben yaşarken acıları orda senide üzer mi?
Hasret yelleriyle savurdu saçlarını
Kalem kırılırdı görseydi eğer kaşlarını

Karanlık sokaklarda gezen aşk güvercini
Beklerim elbet birgün döner gelir
Canımı al da beni bırak gideyim
Canımı al, beni bırak gidelim

Sonbahar yapraklarından biri düşer sana
Kadere bak, kader kimden yana
Umut ekmeğimiz olsun derken yine
Düştük, saçsız ocaksız bir eve

Giderken söyle bunca dert bana hak mı?
Elbet hak yerini bulur önemli olan bulmak mı?
Kapımı çal, açamazsam kırarım
Mutluluk sana mahsus gerekirse ağlarım...