Senin gözlerinin derinliğindeki vadilerin uçurumlarından
intiharımı yaşayacak kadar seni seviyorum.
bazen gülüşüne kilitlendiğimde kalbim senin zindanında
tutuklu kalan bir mahkuma dönüşüyorum.
Sarı rengi saçlarında siyah rengi karamsarlığında yaşayarak
seni hep rüyalarımda sayıklıyorum. tam umudun bittiği kayıpları yaşarken kalbimin sonsuzluk çöllerinde seni rüyalarımda görüp birdaha umutlanıyorum ve senin geleceğin gönü bekliyorum.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta