Senin gözlerinin derinliğindeki vadilerin uçurumlarından
intiharımı yaşayacak kadar seni seviyorum.
bazen gülüşüne kilitlendiğimde kalbim senin zindanında
tutuklu kalan bir mahkuma dönüşüyorum.
Sarı rengi saçlarında siyah rengi karamsarlığında yaşayarak
seni hep rüyalarımda sayıklıyorum. tam umudun bittiği kayıpları yaşarken kalbimin sonsuzluk çöllerinde seni rüyalarımda görüp birdaha umutlanıyorum ve senin geleceğin gönü bekliyorum.
Aşkı kelimesi kulanırken insanlar bir mizaha dönüştürülmüş
alay konusu bazende yalandan ibaret yada basit sözlerden ibaret görünsede ben seni hatırladığım her anımda kalbimin derinliğinde yaşadığım
sancıları yaşarken seni sayıklayarak aşkı seninle yaşıyordum.
Karışımda oturup çocuklar gibi kağıt parçalarından uçurtmalar yapıp gemiden ve uçaktan oyuncaklar yaparak çocukluğumuzda yaşadığımız
o anların saf temiz duygularını hatırlatınca gözlerimizde yaşlar akıyordu
bu ayrılışın sonunda kavuştuğumuz çocuklar gibi gülüşünde buluyordum.
Göz yaşlarımdaki damlalarda geçmiş zamanlarımızın çocuksu duygularında yaşayacağımız hayalleri yaşamadığımızdır üzülüyorum ve yetirdiğimiz tüm zamanın kurbanı olduğumuza üzülüyorum, zamanın kurbanı olduğumuza üzülüyorum sevgilim...!
Faruk AvşarKayıt Tarihi : 4.3.2014 23:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çocuklar duygular sadece
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!