Aşk, Gül ve İnsan.. Şiiri - Niyazi Sakar

Bir güzellik doğduğunda bir ateş çıngısında
Ortaya atar daim sessiz sedasız her ortamında
Bir bakarsın yersizce amaçsızca kesilir sessiz sedasız
Değmez yere götürmek için keser onu vijdansız vefasız

Yüce aşklarda ''seni seviyorum'' sözleri yerine geçen
Allı pempeli nice erguvani renkleriyle hep gönüller çelen
Bakarsın,ya Leyla ya Züleyha ya ketrin ya elen
Nice aşklarda başlangıçtır güller hemde olmaz yerde hep kalpler delen..

Bir bakarsın gözyaşlarıyla sulanmış bir tutam gül
Bir bakarsın açılmış eller son yolculuğunda aynı gül
Hüzünlerde sevinçlerde sanki ağızları kapayan bir tül
Kalplerin duyguların tercümanıdır dalından koparılan bir gül...

Her daim dalından koparılmaya gönülsüzdür her çağından
Rüzgara dahi karşı gelir vermez bir dalından çanağından
Eğer iki sevgili bir duyguya kapılırsa sevgi bakımından
Kopar gülü al seslenmez kopar istediğin yanağından