Aşk Grubu Vefa Pozitif Kan Aranmakta

Oturmasaydın orada,
olmasaydın,
ve keşke görmeseydim seni o akşam.
Adını bile bilmediğim bir şehirde yaşasaydın.

Neden siyah saçların sanki,
ve bakışlarım neden,
omzunla yanağının arasında ki boşlukta dolanmakta.
Oysa gözlerin vardı senin,
dudakların,
kaşların,
ve omzunda siyah bir tül gibi sallanan saçların,
bir yüzün vardı senin.
ve bir de kalkıp sessizce gidişin.
yokluğunu,
bıraktığın boş sandalye oturtarak.

Ayakların susturuculu bir silah
ve her adımında
yokluğun tetiğini birer birer düşürdüler.
kimse duymadı
ve kimse görmedi belki
Lâkin göğsümde bir yara bağırmakta

Varlığının mirasçısıdır artık yokluğun,
bu nasıl bir gidiştir ki
en iflah olmaz şarkıları adama ezbere söyletir,
anlayacağın bu çıldırtan ilham,
şu boş bıraktığın sandalyenin
arsızca maharetidir.

Yüreğimin mazlum radyosu
yine Hicran FM bandından yayın yapmakta
beynimin gardırobundan alınmış
tam yedi kat avuntu gömleği giydim
hangi beddualı terzi dikti acep
bütün dikişler yavaş yavaş açılmakta.

Bütün bronşlarıma büyük bir intihar saldırısı
nasıl vurduysan aort damarım şaşkın,
derhal platonik bir sedyeye yatırıldı kalbim,
dilimin enstrümanından,
kahır makamında anonslar dinledim,
kulaklarımın inanası gelmez
aşk grubu
vefa pozitif kan aranmakta…
topuklarında yenilmez bir pusu
ve direksiyon başında uyuyan bir gönül olunca
efkâr köprüsünden şarampole uçtu bütün serumlar.
Şimdi Kardiyoloji Servisinde,
kanamalı bir hasta yatmakta…

(01.09.2004 İST.)