Uyumak mı
bende yaşamın renklerini unutmaktır...
kızıla bürünmektir en karasından...
Ağlamaktır sonra aklın yüreğe ermediği çaresizliktir
Gözlerimi uyutuyorum hemen; kalbimle görmek seni... ahhh daha bi güzel...
nasıl da akar bu yürek gözün gözüme değdiğinde...
dayanamaz ki kapanır kendiliğinden...
Nasıl da sevdalanır aşk gözlerinde...
O gözler ki kalbe ok gibi saplanan
dudakları kanla mühürleyen...
Kayıt Tarihi : 14.11.2016 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!