Aşk Girince Araya Şiiri - Bülent Güldal

Sabaha dökülen ışık
öpüverir sıcacık
alaca karanlığı
göğüslerinin gülünü
koklayarak uyanırım
aşkı susar ortalık

Bir çağlayan savrulur
mor uçurumlarından
bir deniz köpürür
gözlerinin kıyısından
gökyüzünün cümbüşleri
kuşlar uyanır sonra
rengi yiter ıssızlığın

Gamzelerinin ucundan
kelebekler havalanır
bahar gelir usulca
tenimi yollara böler
kımıltılar kervanı
taşır beni yüksünmeden
ürpertiler içine
çözülür pası zamanın

İki oda bir salonda
ipektir sözlerin şalı
kapılar güne açık
pencereler demirsiz
maskeler duvarda süs
bir huzur bahçesidir
camlara dayanan dünya
öpüverir sıcacık
aşk eksilmez ömrümden