Vakti baharında gül deremedim
Sarıp sarmalayıp yâr diyemedim
Yüreğine aşkımı nakşile koydum
Sevgisiz sarayda, zor diyemedim
Gönlünden esseydi sevda rüzgârı
Beni benden çalan güzel esrarı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta