Aşk Girdabı Şiiri - Samet Koman

Vakti baharında gül deremedim
Sarıp sarmalayıp yâr diyemedim
Yüreğine aşkımı nakşile koydum
Sevgisiz sarayda, zor diyemedim

Gönlünden esseydi sevda rüzgârı
Beni benden çalan güzel esrarı
Dağ dağ gül dökerek, kalbimin yarı
Mutluluğa açardım tüm kapıları

Altın saçlarında yıllarım vardı
Nazarında yarınım, düşlerim vardı
Sonsuzluk bağına sığan tek gülüm
Göklerden karaya yollarım vardı

Yıllar geçip gitti, durmadı elbet
Hayalleri içti, yolları biçti
Bağım bağı bozdu, kalmadı elbet
Sevgisiz sevdasız olmadı, gitti

Toprağıma Leylanın ırmağı akar
Sinemde düşlerim yeşerir elbet
Baharlarla kuğular bağrıma konar
Bahtıma muştular sarılır elbet

Enginlere bakarak kollarım açıp
Sırları hissederek gerçeğe kaçıp
Gözlerimden ruhumun yaşları akıp
Bahtiyar ölürüm fecrime bakıp