Aşk Gibi Şiiri - Tarık Sasaoğlu

gecenin karanlığı değil
ruhunu sıkan
yüreğinde kanat çırpan
yaralı kuşların yankısı

hani şu gagasını
renkli kanatlarını
kadife yanaklarını
billur gözlerini
berrak tınılarını
öpmeye övmeye doyamadığın
kuşların acısı

aşk olsun
şaşkınlığını gizlemeye çalışma
enlemlerine boylamlarına
boyutlarına bakmadan
hani şu yürek kafesinden
tüy olup uçuşan
kanatlılar

sen bakma
giderayak
"kuş kafeste durduğu gibi durmaz"demelerine
onların tutsaklığı sadakat
kanatlanıp uçmayı hastalık saymalarından

e esirlerde
esaret zincirini
nikah halkası olarak
görmemişmiydi

karanlıkta kalan kelebek
gün ışığı gözlerini alınca
kendini ebedi abidelerin sembolü
sanmamışmıydı

sol yanına çöken ağrılar
gün ağarıncaya kadar
uykusuz kalan gözler
aşkta ümidini yitiren duygular
beklentileri boşa çıkaran
tutkuları nefrete dönüştüren
yürekteki sancılar
işte
şu bir türlü
içinden azad edemediğin
o kuşların çığlıklarıdır

anlamak
istemesende
inanmak
istemesende
kabullenmek zor olsa da
gerçek yakıcıdır
acıdır
yürek ağrısıdır

aşk gibi
sevgili
aşk gibi...