Aşk Gerçek Sen Yalandın Şiiri - Hasan Taş 3

Yazdığım sen'ler birleştirmiyor biz'leri.
Her neresi bu kelimenin durmuş bitmiş sözler.
Vuruldukça söylenen ama acıtmayan kelimeler bir lal şarkısı çalar gibi değdirir yüreğime.
İşte orası çokça acıtır ya aklımı kalbim atarken.
Açık kalp operasyonu gibi gözlerinin baharında atar sen sen diye...

Yıkıldı sözlerim inşaat olurken yüreğime gecekondu hayalin.
Bir tuğla kadar değilsin artık mimarı yüreğim olan kalbimde.
Yapayalnız diktim aşkı yüreğime üstüne alınma gayrı.
Kaldım ben'ler doğarken çok yaşa dediğim yüreğime.
Yeniden doğma vaktidir derim de, sensizken birliktelik yalanına inanırcasına...

Doğuş hiç bu kadar olmadı soluş bir çiçek özlemi baharda.
Kışa nazaran inatçılığa küserken kalbim senle birlikte çiçek ister mevsimden.
Mevsimler de suç yok artık.
Yaz olan günler kışa kaydı hemde temmuz sıcağında.
Doğanın gücünü gösterdiği çiçek kokulu papatyalar var artık sen olması gereken yerde.
Seni dikmişler her yere kokusuna aşkım dediğim seni.
Dalında güzeldir umudu kopartmadı seni dalından.
Belki ağır geldi bu sana seni ezenlere pay verdin bir kaç çiçek tadında...

Aldığım nefesin yüzde kaçısın artık sensizken nefessiz kaldığım günlere gülerken.
Yalancı gülüş mü? Yalnız'ca gülüş mü?
Varken aldığım da verdiğimde sendin her daim rüzgarın kuşattığı bedenimi, şimdi içi boş etten kemikten bir ben.
Ne arardık birbirimizi göz göze gelip durduğumuz ve buldukça gözlerimizi ilk yaşamış gibi öptüğüm gözlerini.
Gözlerden ırağı yok sonunu bitirmek istedikten sonra yalanına.
Ya aşk'ımız bir yalandı ya da aşk bir yalandı.
Unutmadan aşk gerçek sen yalandın bir tek sen...