Aşk,Gençlik, Hayat ve Zaman

Ey aşk,
Çok duydum adını,
Yıllar önce tanımıştım seni,
Görmeye görmeye unuttum yüzünü;
Neredesin sen şimdi?

Ey gençlik,
En çabuk sana kaynar kan,
Ve kaybetmekten çok korkar seni her can.
Fıkır fıkırsın, durmuyorsun hiç yerinde,
Ne hızlı geçmiş seninle zaman;
Şimdi sensizim.
Ayazda karulmuş yaprak gibi,
Cansız,neşesiz ve sessizim.

Geceler soğuk, üşüyorum gayri.
Ne zaman savuştu bahar,
Ha bu, ha şu... derken,
Geçmiş yaz.
Mevsim gayri güz,
Nerede o aşk, o heyecan,
Kiminle hoş vakit geçirmektesin ey gençlik sen şimdi?

Ve hayat,
Çok gece gördü bu gönül,
Çok gündüz…
Geç kalsa da öğrendi,
Değilmişsin tek düze pürüzsüz..
Hayal kadar uzak uçuk kaçık hatıralar, nerede şimdi?

Ey hayat,
Tanımadan sevdim seni, gönülsüz...
Ama bilseydi bu kadar güzel olduğunu bu görgüsüz,
Davranmazdı sana inan o kadar hoyrat!

Ey zaman,
Hız çağında,
Geç de olsa öğrendim:
Aşılmaz mesafe yıllarmış yalnız.
Çok uzak, çok yabancı,
Ay gibi parlak, o kırışıksız yüz.
Kim bilir nasıl güzel bir şeydi,
Ve kimdi,unuttu bu vefasız.
Ya o güzel anları unutmam,
Asla unutamam, diyenler,
Nerede şimdi?

Ne yaman yiğitler,dileyip aman,
Diz çöktü önünde.
Kim ki kafa tutsun sana bu gariban,
Hükmedemez sana kimse,
Yürü be, yürü ey zaman!