Aşk Gemisi Şiiri - İbrahim Halil Demir

Aşk gemisinin sevda dümeni paslanırsa,
Seven de sevilen de giyer yırtık yemeni.
Sevda ummanında yol alınmazsa,
Hazan gelmeden sararıp solar gönlün çemeni.

Aşk gemisinin sevda kaptanı yar firakı çekiyorsa,
Uzun olur yol gide gide bitmez.
Sevilen sevene celalli ve haşin bakıyorsa,
Sevmeyi şiar edinen gönül çabuk yorulur bu sıkleti çekmez.

Aşk gemisinin sevda ışıkları yanıp sönüyorsa,
Sevilenin özlemi seveni ağlatır.
Durgun sularda fırtınalar kopuyorsa,
Yaşanan sevdalar başlara en koyu karaları bağlatır.

Aşk gemisinin sevda yelkenleri kirlenmişse,
Sevdanın kesik uçlu kalemi yaşanan sevdayı yazmaz.
Aşkın keskin kılıcı körelmişse,
Hiçbir mahir usta bileyemez.

Aşk gemisinin sevda yolcuları şen şakraksa,
Seven de sevilen de birbirine en manidar özlemlerle bakar.
Sevda muştusu turnalar bölük, bölük uçuyorsa,
Kıvılcım alev olur gönlü güzel fikri güzel sevdalıları yakar.

Aşk gemisinin sevda pusulası bozulmuşsa,
Sevdalılar tayin edemez kıbleyi.
Seven de sevilen de yar firakında özlemle dolmuşsa,
Kabul edemez hiçbir hediyeyi.

Aşk gemisinin sevda kamarası kirlenmişse,
Basireti bağlanır sevenlerin.
Seven sevdiğini meclislerde met etmişse,
Hoşuna gider iyilikleri yazan meleklerin.

Aşk gemisinin sevda bayrağı göndere çekilmişse,
Sevenlerin hal ve ahvalleri özgürlük abidesi olur.
Sevda fidelerine can suları aşk ve şevkle verilmişse,
Aşkın rengarenk Muhammedi gülleri gönül vazosuna konulur.
04-06/ Ocak/ 2016