Aşk Gelirken Yüzüne Mutluluk Takar

Alır elime kalemi
Gider yine otururum ruhunun başköşesine.
İçecek olarak da hüzün isterim olur biter.
Herkes mutluluk istiyor
Bense sana kafa tutmak.
Kim o? dediğimde; mutluluk demişti.
Sağ gösterip soldan vurdu yüreğimi.
Kalbim delinmeseydi
Akar mıydım gözlerimden.
Mutluluk için sevmek yetiyor;
Aşk ise acıyla beslenmekte.
Ekmeği banar gibi banıyor beni acıya.
Aşk uğruna ölünmeyi istemese
Birikir miydim beyaza.
Hüzün bana dokunur mu artık?
Ey ruhunun köşelerinde acıyla kıvrandığım;
Vardım.
Kim o mu?
Mutluluk!