El ayak çekildi sessizce,
Güneşin kızıllığı karanlığa bırakırken yerini,
Herkes birer birer kendi hayatına yollandı…
Baş başa kaldın kendi yalnızlığınla,
Yol geçmez bir birane,
İz kalmaz bir türbe gibi olmuşsun…
Ne arayan, nede soran var.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta