Kavuşursak, bitecekti
Ondan ayrılığı seçtim
O, kalbimde bir ateşti
Ben de o ateşte piştim
Aşk ki kendinden geçmekmiş.
Vazgeçmekmiş, bu dünyadan.
Nice aşık, gelip geçmiş...
Ah şu vefasız dünyadan!
Vefa aramadım yarda
Ne yarda, ne bu dünyada
Gerçek vefa, Yaradan’da
Aşk ki engin gönüllerde
Aşk yanmakmış, kül olmakmış.
Alev alev, gül olmakmış.
Fersah fersah, el olmakmış.
Kavuşmaksa, başka bir şey!
Aşk önce, yanmakmış derler
Kavuşmaktan, söz etmezler
Birçok aşık, kül oldular
Sevenler vuslat bilmezler
Aşk, ateşten, gömlek imiş
Sevmeyenler, giyemezmiş
Giyen aşık, gülmez derler
Aşığın yüzü gülmezmiş
Seven kalpler, hep bir vurur;
Ama ayrı ayrı durur
Aşk, fizik ötesi duygu
Aşık, yarda kendin bulur
Aşk, yanmakmış kül olmakmış
Ben de yandım, ah kül oldum!
Yar katında gül olmakmış
Bilemedim, ben ne oldum?
Sudi
11/07/2016 22.50 Pazartesi
Kayıt Tarihi : 28.7.2016 12:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hiçbir aşk, tamamlanmaz Tamamlansa, aşk olmaz! Yar yanına, uzanır.. Aşk sonsuza uzanmaz. Aşka yenik düşenler Bence, mağlup değildir. Aşk çünkü, yenilirken Yenmek gibi, bir şeydir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!