Ağzından kan kusarken yaşamak yüreğinin derinine batardı.
Ateş topuna dönerdi dünya gün batımında yaraların kanardı.
Anlardın niçin yandığımı niçin volkan gibi patladığımı ey yar
Bir isyana dönüşürdü sevgiler aşk fışkırırdı bütün karanfiller
Sularda aksin tutuştuğu vakit kelebeklerin kanatları yanardı
Bütün yayla çiçekleri ağlardı aşkı eşkiyalar gibi onlar yaşardı
