Zılgıt bir gülüş ekildi göğsüme, mor dağların yelesine tutundu ellerim
Leyli sabahlarda aşk ışıltısı, eskimiş bir sunakta yatıyor seven bedenim
Anlar dökülüyor bir kadının saçlarından, okşadıkça hayata gülümserim
Neyde dudak izi, kemanda ruhu, sazdaki elleriyle sevdikçe hep özlerim
İltica bakışlarının güvertesinden her sabah hayata imgelerimi serperim
Masal kuşunun dargın çehresine şiir sürer her gün bir adam, kınalı yüreğinin yorgun resim altlarına anlamlar katarak. Gün döner derin çizgilere doğru, aşk bir köşede eski sözlerden yeni anlamlar çıkarırken. Mevsim dalgalarını göğsünde isterken bir kadın, fay suyu emer, coşku anların kalburüstü odalarında tedirgin sarılışlarla ‘yum gözlerini’ der. Yanık çoğalışlar ferahlığıdır seni düşünmek, kekre özleyişlerin kanepelerinde mağrur bir edayla gülümser.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
kaleminize sağlık ustam
döne döne okundu...tebrikler....teşekkürler.....
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta