Aşk ezber Gibidir Şiiri - Gülay Özdemir

Bak artık yine sensiz kaldım, İstemsizce toparlanmış giderken güneş,
Sen meğerse çoktan hazirana aşık olmuşsun,
Bense takılmışım eylülün koluna,
Savurur beni hisler aynasında, Bir oradan bir buraya.
Ayrı ayrı gözlerle bakar olmuşsuz birbirimize,
Aynı aşkı yaşarken ayrı şehirlerde.
Seni benden bir haziran güneşi almış.
Bense aşkın meyvesini özleyip dururken,
Eylülün yapraklarında arar dururmuşum seni.
Taze tutmayı bilmediğimiz çiçekleri kuruttu güneş,
Kalbime batıyor kızıl gülün dikenleri artık.
Şunu unutma ey sevgili!
Sen bu şehrin hangi yerindesin ben bilmiyorum.
Benim vardığım yer senin yüreğinin mehri,
Bunu bilmez misin?
Kavuşmayan yürekler yaralıdır,
Memleketin tüm ağaçlarına kazıdım,
Benim ile ilgili aklına ne geliyorsa,
Hece hece adı aşk olsun,
Umuda direnen körkütük yüreğimi aklına getir.
Uçuruma doğru beni itme ne olur.
Ben senin saçlarına astım umudumu.
Üstümüze dağılsın en güzel şiirler,
Sana sarılıyorum özlemimle,
Hüznümüzü azaltacak umudun adı kavuşma olsun.
Gül kokulu saçlarına astım hasreti,
Gözlerin ne güzel!
Güneşe meydan okurken aşka göz kırpıyor.
Yüreklerimiz ayrı ayrı atsada bu aşk yan yanadır.
Aşk ezber gibidir bilmez misin?
Yürüyelim seninle yan yana
unutma ey sevgili!
Sadece seni sevmek için aşk dedim eyvah.!

30.11.2023
~Gülay Özdemir ~