Aşk Eylül De Öldü

Bizler de sevdik aşk ilkimlerin de
Vurulduk gençliğimizde
ne bahar ne yaz döküldük
Yaprak, yaprak güzde
Aşk eylülde öldü

Kahpece pusularda kaldı
Düşlerimiz hayallerimiz
Geleceğimiz sevdalarımız
Aşk eylülde öldü

Kimine Metrisi kimine Mamak
Hücre, hücre bölündük
Acının tarifsizliğinde
Adı işkence buz keserken yürekler
Ağıtlar duvarlarda gözyaşı nem
Ey aydınlığa hasret gözler
Düşmanın diye beni hedef seçen sen
Şimdi aynı yerde ikimizde çile
Katre. katre erirken biz
Duvarlar suskundu
Işık ses türkü sevdalar
Akıl ve düş sen ve ben
Aşk eylülde öldü

İmdat çığlıklarımı
Hiç duymadın ama
Sen bana çare olamadın
Taş düşse dışardan yıkılırdı duvar
Her taraf kan her yede bir can
Ben sen eylülde öldük
Dışarıda düşman hücrelerde kardeştik
İpe geldik şafak söküşlerinde
Yine. yine inanarak ölüme giden
Bizlerdik
İnsanlığımız
Gençliğimiz geleceğimiz
Bizler Eylüller de öldük
Adı aşktı ölümler ölümsüzlüğümüz oldu
Ben dedim ALLAHU EKBER
Sende bildiğin gibi ip ve darağacı aynı
On iki eylül bin dokuz yüz seksen de
Ölen yarınlarımız dı devamı yok
düştük aynı yerde

VEYSEL KIZLARKAYASI
12.EYLÜL.1986.