Aşk Elle Tutulmaz Şiiri - İsrafil Hancı

dağlar taşımaz gülüm,
denizler almaz sevdamı benim.
ferman gibi dürsen
yeryüzünü elinle,
köpürsen
o mavi,
o deniz
gözlerinle;
gözlerin yetmez,
ellerin tutmaz!

yazılmaz benim sevdam
kağıtlara,
ağıtlara,
yazıtlara
yazılmaz;
ağaçlara kazılmaz!

taşınmaz benim sevdam
ölümsüz aşkların
efsane adında!
kuşların kanadında
taşınmaz!

benim sevdam,
bir yıldızın
parlak ve berrak
sıcaklığında...

benim sevdam,
ansızın,
günahsızın,
bir kızın
yüreğinde
yüreğidir yıldızın.

benim sevdam ezelden gelir,
güzelden gelir;
güzelliği bitmeyen,
hep çağıran,
itmeyen;
elleri ellerimizde,
tutamadığımız,
unutamadığımız
O elden gelir!

benim sevdam ummandır
yüreğinde senin:
dalga dalga
aşkınlaşırda
taşar, taşar,
aşar seni,
sonra aşk olur,
sıcak olur
ve kaybolur sende,
senden ötedir artık;
benim desen de
tutamazsın,
unutamazsın,
unutulmaz!
aşk elle tutulmaz!