Ölüm
mahkumudur sevgisizler.
Seviyorum derken bile
yalan söylerler.
Aşk onlar için elbisedir
ya küçüğünü, yada büyüğünü seçerler....
Sevgisizler
emek nedir bilmezler.
Aşkın meyvasının
emek olduğunu fark edemezler.
Gözü açtır sevgisizlerin
ruhla bakıp, yürekle doymasını bilemezler...
Gelin bizler ölümsüz olalım
yalanla değil, gerçeği yaşayalım.
Aşk
üzerimize tam otursun.
İsterse, elbisemiz kefen olsun...
Aşk emek ister derler
emeksiz aşk, ancak emekler.
Aşk yemek değildir
karnın acıkınca hatırlana.
Aşk ölümsüzdür yaşayan için
yeterki üzerine olan elbiseyi bulana....
Kayıt Tarihi : 26.9.2003 12:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!