Aşk Duyurusu Şiiri - Necip Zeybek

Bağlanır,
Otla, samanla;
Eh biraz sabırla,
Ama koca koyun bile,
Aşkla bağlanır insana zamanla.

Tavlanmaz bu koç,
Ne mısır, ne arpayla…
Lakin nasıl tav oldu bir güzel kıza,
Uzun etme kuzum işte anla!

Bağlanır,
İple, urganla,
En iri sığır bile bir kazığa,
Eh biraz uğraşla…

Lakin ne ekmek aşla,
Ne değnek taşla,
Girmez doğru yola,
Ne zaman bağlandı bu tosun,
Hem de narin bir gül dalına?
Uzun etme kızım,
İşte anla!

Bağlı,
Hem de ne sinirle,
Ne kasla...
Öyle bağlı ki bu gönül sana,
Geçiyor da benden,
Geçmem diyor gülünden asla.
Uzun etme kızım,
Bu bir ilan -ı aşk,
Bırak tecahülü akılsızım
Arif ol da artık anla!