Geldim..
Kapı duvar..
Oysaki havada yağmur kokusu var..
Saçlarımdan damlayan
Yağmur sularını
Ve
Senin için atan
Kalbimi bıraktım..
Köşe başındaki kafeye sor.
İçimdeki med cezirlerle
İçilen bir bardak çay
Yokluğunun katran karası..
Sensiz soluduğum hava
Canımı yakarken,
Hayalinle içilen bir bardak çay
Ömre bedel.
Belirsizliğe doğru giden adımlarla
Parçalanmış yüreğimi elime alıp,
Yeni başlangıçlara doğru yelken açarken,
Aklımdan geçen,
Kapın açılsaydı
Hayatımda nelerin değişebileceği..
Ama yoksun.
Evet..
Aşk adına çaldığım
Bir kapı daha açılmadan kapandı.
Ey Aşk...
Duy sesimi...duy...duy...
(05.03.2012)
Kayıt Tarihi : 5.3.2012 22:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hülya Dedeoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/03/05/ask-duy-sesimi.jpg)
Bu nedenle, kapıyı çalan biz değil, aşk olmalı... Ne zaman, ne mekan dinler aşk... Gelir, en olmadık zamanda arar, bulur...
'Hayal kırıklığı' sarmış şiiri... 'Orda biri var mı' diyen şairenin 'iç sesi' hüzünlü...
Okunası şiiri ve şaireyi içtenlikle kutlarım...
TÜM YORUMLAR (16)