Aşk Düştü. Şiiri - Manoli Aksiyotis

Kendiliğinden susar bir gün
Başının içinde çalan konçerto;
Üzülsen ne çare;
Anlar dertlerim kendiliğinden seni.
Bir sonbahar rüzgarı eser,
Bir yaprak daha düşer
Aşk düşer...
Ananın sıcak kucağında ararsın teselliyi
Bastıtır açlığını ruhunun
Ve bir sıçak okşayışa teslim edersin...
kan dolu yüreğin,
Acı dolu...
Kendini bensizliğe mahkum ediverirsin.
Aklın dayanmaz
Boşver gitsin...
Oysa senin;
taze bahar yeli eser saçlarında
Farketmezsin.
Bir ışık daha söndürürsün
Her yatağa girişinde.
Oysa her yatağa girişinde
Hayatını söndürürsün...
Ve dalarsın sonsuz bir okyanus gibi
yalan bir sonsuzluğa...