Aşk Düşerse Bilince Şiiri - Salim Çelebi

Sevmekten kim usanır
Kalbe mehtap girince;
Başı dönüyor sanır
Aşk düşerse bilince.

Ayrımına Dünyanın
Hayırına rüyanın;
Sevincine her anın
Tutununca derince.

Delinirse yasaklar
Yakın olur uzaklar…
Her an bir anı saklar
‘Yok’ olur ince ince.

Zerdüşt sanma kendini
Bilmelisin haddini.
Ettiğin o yemini
Yalarsın gerekince.

Çomak sokma her işe
Kulak ver bu deyişe.
Zaman yok serzenişe
Gülde diken görünce.

Dimdik durmalı başın
Geçti gidiyor yaşın;
Tokalaş ve anlaşın
Bulamazsın ölünce.

Bulutlara gün doğar
Sıcak baharı kovar;
Sendeki bu havalar
Kar olup eriyince.

Silinirse umutlar
Ölür kuzu ve kurtlar.
Bir garip seni sırtlar
Güçlüyse yeterince.

Rengin sararıp solsa
Üç günlük ömrün kalsa;
Yolunda halı olsa
Basamazsın gönlünce.

Umut, ekmek fakire
Gerek yok bunca kire.
Göğsünü gere gere
Kendini bilmeyince.