Cennetin pembe penceresinde,
Ağlıyordu sevda.
Ne zaman,
Bir kadeh içsem hayalinden,
Aşkla dolardı yüreğim.
Kanayan Yarama,
En iyi merhemdi nefesin...
Yalnızlık,
Yorgun geceye kucak açmıştı.
Ve sensizliğin ağır sancısıyla
Zonkluyordu yüreğim...
Yüzüne inen gelinlik duvağı,
Mutluluğuma kefen biçerken,
Gölgenin akisinden,
Kokunu ummuyordum...
Kayıt Tarihi : 6.1.2016 10:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!