Aşk Dönümü Şiiri - Coşkun Karabulut

neden geceye bırakılır iş
ve hep
karanlıkta atılır
doğacak çocukların ilk harcı

ruhlarına işliyor karanlık
bir özlem mi duyuyorlar nedir
direkleri yakıyorlar
lambaları kırıyorlar her yanda

sonra
sonra ülkem kapkaranlık
diyorum ki gündoğarken sevişmeli
öyle dört nala falan değil hem
usul usul
adam gibi
güneşi sindire sindire

gelsin sonra beyinleri pırıl pırıl
güneş yüzlü çocuklar

ne dersiniz
bir de böyle denesek
yetti artık
ikide bir karanlık karanlık
iki de bir karanlık