Sessizdi kıyılar uzun yürüyüşlerim vardı
Yelkovan kuşları yüksekte.
Usulca süzülen dalgaların dansı gözüm önünde
Hava güneşli deniz sıcak
Sonra
Kumlara yazdığım aşk sözcüklerini
Sildi süpürdü insafsız poyraz.
Daha güneş batmadan.
Hangi rüzgar götürdü
Öpüşmelerimin anısını
Hafızamın canlılığından.
Gece konuşmalarımızın ışığını kim söndürdü.
Ki ben karanlıkta yalnız bekliyorum
Düşünemiyorum artık hiçbir şey
Kapandı aşka giden yol.
Bir sonbahar hüznü yaşıyorum.
Göz kapaklarım üzerine tüneyen
Şimdi ki hayatın yıpranmışlığı
Örtüyor yaralı gözlerimi
Oysa; aşk doluydu bir zaman.
Kayıt Tarihi : 8.5.2012 09:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)