aşk doğan güneş gibidir dünyanı aydınlatır birden enerji verir
ama sevipte sevilmezsen güneşi beklersin karanlığın derinliğinde
hergün görmek istersin sesini duymak aşkını kaybeden güneşini
kaybetmiştir enerjisini yitirmiştir karanlığa hapistir
hergün doğuya bakar acaba buğün güneş doğacakmı diye bekler bekler bekler...
ama güneş doğmaz yüreğindeki aşk ızdıraba dönüşür hergün biraz daha üşür gecenin ayazında
gün gün erir aşık güneşe hasrettir bikere güneş ise ışığını yansıtmaz aşığa onun eriyip
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta