Aşk(!) Diyorlar Şehvete! Şiiri - Cihat Ş ...

Tersyüz olmuş manalar, aşk(!) diyorlar şehvete
Sevgi, sevda bahane; tüm iştiyak çiğ ete!
Muhabbete layık şey; güzel ahlaktır dostlar!
Boy, pos, endam ve fizik; değmez bunca kamete.

Kimse sormaz maşuka; “nedir” diye meziyet?
Sorulsaydı mutlaka; faş olurdu aczi yet.
Şayet düzgünse fizik, deniyse de fark etmez(!)
Budur işin gerçeği, yapma bana eziyet!

Keşif yapar önce göz, sonra yapar daveti
Kandırırsa gönül’ü; nefis basar evet’i.
Şehvet azar kudurur, koparır dizginleri!
Basar şevkle bağrına, yârim(!) diye pis eti.

Beste olur yalanlar; “aşkım, meşkim, bi tanem”(!)
“Yalnız sana köşk, saray; baştan sona şu sinem”(!)
Palavralar ayyukta, teraneler havada;
“Tapıyorum(!) sana ben, sensin kalpte şah senem”(!)

Üç gün sonra usanıp, kavgalara başlarlar,
Zerre kadar bir şeyden, birbirini haşlarlar.
Göz kırpınca başkası, sona erer sevdalar(!)
Önce meşki bırakır(!) sonra aşkı boşlarlar(!)

Sarışından usanan, esmerlere takılır(!)
“Esmer yârim”(!) diyerek, birde türkü yakılır(!)
Akça kızı görmezse, devam eder iştiha(!)
Yoksa aşkın acele, icabına bakılır(!)

Ölmeyince bir insan, ermez sona arzular!
On güzeli yar etse, bir on daha arzular.
Onun için mü’min’e, ebed verir yaratan!
Kılmış arzu, emele; kadir mevlam arzı dar.

Yapma beni ey Rabbim; asla yolu şaşıran!
Kılma beni dünyada; gönlü dara düşüren!
Koru fani aşklardan, büyük eyle sevdamı!
Nail et emelime, etme sabrı taşıran!

Cihat ŞAHİN
04.08.2010-İZMİR